XQuick Search
Diabetes Mellitus Prevalence Among Residents of State Nursing Homes in Ankara: Original Research
Ümit Deniz Dursun1, İsmail Kasım2, Seren Sümer2, Hilal Aksoy3, Rabia Kahveci2, Esra Meltem Koç4, Sebahat Gücük5, İrfan Şencan2, Adem Özkara61Artvin Savsat State Hospital, Department of Family Medicine2Ankara Numune Training and Research Hospital, Departments of Family Medicine
3Denizli Pamukkale H. Cafer Ozer Public Health Center
4Ministry of Health, General Directorate of Health Researchs, Departments of Health Technology Assessments
5Abant Izzet Baysal University Faculty of Medicine, Departments of Family Medicine
6Hitit University Faculty of Medicine, Departments of Family Medicine
INTRODUCTION: The prevalence of diabetes mellitus is more common in the geriatric population older than 65 years. Nursing home inhabitants are mostly geriatric people with relatively low functional capability, high chronic disease prevalence and high complication ratios. The aim of this study is to detect prevalence of diabetes mellitus and risk status in state nursing homes in the province of Ankara
METHODS: All individuals in state nursing homes in Ankara were included in the study. Participants were given a questionnaire consisting of 21 questions related with socio-demographic characteristics, chronic diseases and drugs. Diabetes Risk Questionnaire (FİNRISK) was applied to participants who have not a diagnosis of Diabetes Mellitus. Fasting plasma glucose levels were measured. Fasting glucose level equals to 126mg/dl and above was accepted as diabetes mellitus. 75 g oral glucose tolerance test was performed to patients with impaired fasting glucose levels. Datas were analyzed with 95% confidence intervals using SPSS (Statistical Program for Social Sciences) version. Shapiro-Wilks test, median, quarters inter width – QIW, interquartile range - IQR, the Mann-Whitney U test and Spearman's rho correlation coefficient was used fort he evaluation of variables.
RESULTS: 852 people were included in the study. Diabetes Mellitus prevalence was found as 25.5% (n= 217). 12.8% of participants had impaired fasting glucose, 1.6% of them had impaired glucose tolerance. HbA1c values obtained from 62 individuals median was found 7.0 (QIW = 2.1). When the risk scores obtained from the individuals were grouped, it was seen that 31 (6.3%) of them had lower risk, 241 (49.7%) of them had slight risk and 125 (25.8%) of them had medium-risk. 78 (16.1%) of the individuals had high risk of developing diabetes, 10 (2.1%) of them had a very high risk of developing diabetes.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The prevalence of diabetes is increasing with age. So it should be given enough attention and precautions should be taken. Health checks of elderly people should be done regularly by the employee working in nursing homes and health care workers should follow up and treat elderly patients by taking risk factors into account.
Ankara Devlet Huzurevlerinde Diyabetes Mellitus Prevalansı: Orjinal Araştırma
Ümit Deniz Dursun1, İsmail Kasım2, Seren Sümer2, Hilal Aksoy3, Rabia Kahveci2, Esra Meltem Koç4, Sebahat Gücük5, İrfan Şencan2, Adem Özkara61Artvin Şavşat Devlet Hastanesi, Aile Hekimliği Kliniği2Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Aile Hekimliği Kliniği
3Denizli Pamukkale H. Cafer Özer Toplum Sağlığı Merkezi
4Sağlık Bakanlığı Sağlık Araştırmaları Genel Müdürlüğü, Ankara
5Abant İzzet Baysal Üniversitesi Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
6Hitit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
GİRİŞ ve AMAÇ: Diabetes mellitus prevalansı 65 yaş üstü geriatrik popülasyonda en fazladır. Huzurevlerinde yaşayanlar sıklıkla yaşlı kişilerdir, düşük fonksiyonel kapasite, yüksek kronik hastalık prevalansı, komplikasyon oranına sahiptirler. Çalışmamızın amacı, Ankara’nın tüm devlet huzurevlerinde, yaşlılarda diyabetes mellitus prevalansını ve risk durumlarını belirlemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ankara devlet huzurevlerinde yaşayan kişilerin tümü çalışmamıza dahil edildi. Katılımcılara sosyodemografik özellikleri, kronik hastalıkları, kullandığı ilaçları öğrenmeye yönelik 21 sorudan oluşan anket uygulandı. DM tanısı almamış olan katılımcılara ayrıca Diyabet Risk Anketi (FINDRISC) uygulandı. Açlık plazma glukozu ölçüldü. Açlık plazma glukozu 126mg/dl ve üstü olanlar diyabet kabul edildi. Bozulmuş açlık glukozu olanlara 75 gr. oral glukoz tolerans testi uygulandı. Veriler SPSS (Statistical Program for Social Sciences) sürüm 15.0 istatistik programı kullanılarak %95 güven aralığında, analiz edildi. Çalışmada yer alan değişkenlerin değerlendirilmesinde Shapiro-Wilks testi, ortanca, çeyreklikler arası genişlik – ÇAG, interquartile range - IQR, Mann-Whitney U testi ve Spearman Rho korelasyon katsayısı kullanıldı.
BULGULAR: 852 kişi ile çalışma yapıldı. Çalışmada diyabet prevalansı %25.5 olarak bulundu. Katılımcıların %12.8’inde bozulmuş açlık glukozu, %1.6’sında bozulmuş glukoz toleransı bulundu. HbA1c değeri elde edilen 62 bireyin HbA1c ortancası 7.0 (ÇAG=2.1) olarak tespit edildi. Risk anketi uygulanan bireylerden elde edilen risk skorları gruplandığında; 31 (%6.3) bireyin riskinin düşük, 241 (%49.7) bireyin riskinin hafif, 125 (%25.8) bireyin riskinin orta olduğu belirlendi. Diyabet gelişme riski yüksek olan 78(%16.1), diyabet gelişme riski çok yüksek olan 10(%2.1) birey tespit edildi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Diyabet prevalansı yaşla artmaktadır, bu yüzden bu konuya gerekli önem verilmeli ve önlemler alınmalıdır. Huzurevi gibi yaşlıların toplu olarak yaşadığı yerlerde çalışan kişilerin ise yaşlıların sağlık kontrollerini düzenli yaptırmaları, sağlık çalışanlarının ise yaşlı nüfusu değerlendirirken risk faktörlerini göz önünde bulundurarak takip ve tedavilerini yapmaları gerekmektedir.
Manuscript Language: Turkish
(1368 downloaded)