Özet

GİRİŞ ve AMAÇ

Defansif diş hekimliği; “Diş hekiminin, tanı ve tedaviye yönelik tıbbi uygulamaları hastanın sağlığından ziyade ceza veya hukuk davalarından korunmak amacıyla kullanması” şeklinde tanımlanabilir. Bu çalışmada malpraktis davaları yönünden ikinci derecede yüksek’ riskli olan diş hekimliği pratiğinde defansif diş hekimliği algısının yaygınlığının ortaya konulması amaçlanmıştır.

YÖNTEM ve GEREÇLER

Çalışma Alsancak Ağız ve Diş Sağlığı Merkezi’nde (T.C.S.B Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu İzmir İli Kamu Hastaneleri Birliği Kuzey Genel Sekreterliği Alsancak Ağız Ve Diş Sağlığı Merkezi’nde) yapıldı. Verileri toplamak için 15-19 Temmuz 2013 tarihleri arasında bu alanda en sık kullanılmış yöntem olan yüz yüze görüşme tekniği ile araştırmacı tarafından oluşturulmuş olan “Defansif Diş Hekimliği Anketi” uygulandı. İlgili hastanede görev yapan birebir hasta hekim ilişkisi içerisinde olan 66 diş hekimi çalışma kapsamına alındı.

BULGULAR

Çalışmada güncel çalışmalar ile uyumlu olarak, diş hekimlerinin büyük çoğunluğunun defansif diş hekimliği uyguladığı ve diş hekimlerinin 30’unun (%45,5) çok iyi,22’sinin (%33,3) iyi,10’unun (%15,2) orta derecede ve 4’ünün (%6,1) zayıf derecede defansif diş hekimliği uyguladığı sonucuna ulaşıldı.

TARTIŞMA ve SONUÇ

Çalışmaya katılan diş hekimlerinde defansif yaklaşımın yaygın olduğu tespit edildi.