Özet

Amaç: Hipertiroidi, tiroid bezinde hormon üretiminde bir artış ve dokuların dolaşımdaki tiroid bezlerinin hormonlarına maruz kalmasıdır. En sık karşılaşılan nedenler Graves Hastalığı, Toksik Multinodüler Guatr ve Toksik Adenomdur. Radyoaktif iyot tedavisinin amacı hastaları ötiroid veya hipotiroidi haline getirmektir. Yeterli tedaviye rağmen, hipertiroidi bazı hastalarda devam eder veya tekrar eder. Çalışmamızın amacı hipertiroidide radyoaktif iyot tedavisinin etkinliğini etkileyen faktörleri araştırmaktır.

Yöntem: Bu retrospektif çalışmada, 2013-2016 yılları arasında Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Polikliniğinde klinik ve laboratuvar verileri kaydedildi.

Bulgular: Çalışmaya toplam 79 hasta dahil edildi. Tanılara göre gruplandırıldığında 33 (% 42) Graves, 9 (% 11) Toksik Multinodüler Guatr ve 37 (% 47) Toksik Adenom hastası vardı. Yaş ortalaması 56,5 ± 16,80 idi. 17 hasta (% 21) erkek, 62 hasta (% 79) kadındı. Hipotiroidizm veya ötiroidi gelişimi etkin tedavi olarak kabul edildi, hipertiroidizm veya rekürrens tedavi başarısızlığı olarak kabul edildi. 71 hastada (% 89) tedavi etkin şekilde hipotiroidizm veya ötiroidizm ile sonuçlandı, 8 hastada (% 11) ise nüks veya kalıcı hastalık nedeniyle tedavi başarısız oldu. Toksik Multinodular Guatr ve Toksik Adenomda etkinlik oranı% 100 iken Graves hastalarında etkinlik oranı 75.7 idi. Antitroid ilaç kullanmayan hastalar, antitroid ilaç kullanan hastalardan daha hızlı iyileşti. Nodül boyutundaki 1 mm’lik artışın tedavi etkinliğini 1,07 kat azalttığı tespit edildi (p <0,05).

Sonuç: Radyoaktif iyot tedavisi hipertiroidi olan hastalarda etkili bir tedavidir. Nodül boyutundaki 1 mm’lik artışın tedavi etkinliğini 1.07 kat azalttığı tespit edildi (p<0,05). Bununla birlikte, bu tedavinin etkinliğini etkileyen birçok faktör vardır. Bu faktörleri aydınlatmak ve Klinik Uygulamaları iyileştirmek için, daha büyük örneklerle daha güvenilir veriler sağlayan prospektif uzun vadeli çalışmalar gereklidir.