Özet

Trunkus Arteriozus ve Ventriküler Septal Defekt tanısı ile takip edilen 14 yaşında kız çocuk, siyanoz ve egzersiz sırasında erken yorulma şikayetleri ile hastanemiz Çocuk Kardiyoloji Kliniği’ne başvurmuştur. Hastanın hematokrit değerinin %77 olması üzerine flebotomi için yatışı yapılmıştır. Antikoagülan tedavi kullanmayan hastanın protrombin zamanı: 49.0 sn, uluslararası normalleştirilmiş oran: 5.3 ve aktive parsiyel tromboplastin zamanı: 52.6 sn olması ve kanama öyküsü bulunmaması üzerine hematoloji onkoloji bilim dalından konsültasyon istenmiştir. Hastanın kliniği ile uyumsuz olan test sonuçları nedeni ile laboratuvara danışılmıştır. Hematokrit değeri >%55 olduğu için laboratuvar tarafından kan toplama tüpü içindeki sitrat konsantrasyonu ayarlanarak protrombin zamanı: 14 sn, uluslararası normalleştirilmiş oran: 1.2 ve aktive parsiyel tromboplastin zamanı: 28 sn değerlerine düşmüştür. Hastanın ek yakınmalarının olmaması üzerine taburcu edildi.

Rutin koagülasyon testlerini etkileyen birçok preanalitik değişken vardır. Bunlardan biri de hastaya ait yüksek hematokrit değerleridir. Yüksek hematokritli kan örneklerinde, koagülasyon testleri için kullanılan sitrat miktarının ayarlanması tavsiye edilmektedir. Çalışmamızda yüksek hematokritli çocuk hastada koagülasyon testlerindeki değişikliklerin tartışılması amaçlanmıştır.

Olgumuzun koagülasyon test sonuçlarında, laboratuvar konsültasyonu ile gerekli düzeltmeler yapılmış ve klinik olarak istenmeyen sonuçlar önlenmiştir. Hasta kliniği ile uyumsuz test sonuçlarında laboratuvar uzmanlarından konsültasyon istemi ve hasta değerlendirmesinin multidisipliner olarak yapılması, daha doğru ve güvenilir sonuçlar elde edilmesini sağlayabilir.