Özet

Amaç: Ölü doğum Dünya Sağlık Örgütü tarafından ölü bebeğin tamamın doğması olarak tanımlanır. Türkiye’de ölü doğum hızı yaklaşık 9,3/1.000 olarak saptanmıştır. Ölü doğum etiyolojisinde yer alan birçok neden tanımlanmasına rağmen, hâlen idiyopatik ölü doğumlar saptanmaktadır. Günümüzde maliyet etkin bir ölü doğum taraması önerilememiştir.

Yöntem: Kliniğimizde 4 yıllık dönemde gerçekleşmiş olan term ölü doğum olguları geriye dönük olarak araştırıldı. Ölü doğum ile sonuçlanan gebelikler ile kontrol grubundaki gebelikler annenin sosyodemografik durumu, birinci trimester tarama testi sonuçları açısından karşılaştırıldı.

Bulgular: Ölü doğum ile sonuçlanan gebeliklerde anne yaşı daha yüksek saptanırken, doğum kilosu ve doğum haftası daha düşük idi (sırasıyla p=0,003 ve p<0,001 ve p<0,001). Maternal mültecilik durumu veya gelir durumunun ölü doğum üzerine anlamlı bir etkisi saptanmadı. Birinci trimester testi belirtçelerinden olan gebelik ile ilişkili plazma protein- anın ölü doğum üzerine etkisi saptanmazken, serbest beta human koryonik gonadotrapinin (BhCG) düşük değerlerinin ölü doğum öngörüsünde yeri olabileceği saptandı (AUC 0,731 ve p=0,006). Ense saydamlığı (NT) da ölü doğum öngörüsünde anlamlı izlendi ancak serbest BhCG kadar etkili olmadığı saptandı.

Sonuç: Ülkemizde ölü doğum hızı gelişmiş ülkelerin neredeyse iki katıdır. Serbest BhCG, NT ve annenin demografik verileri sıklıkla nedenleri saptanamayan term ölü doğumların öngörülmesinde kullanılabilir.