Özet

GİRİŞ ve AMAÇ

Renal tutulum, multiple myelomda yaygın olarak görülür ve morbidite ile mortalitenin ana nedenlerinden biridir. Bu çalışmada; multiple myelom tanısı almış ve kronik böbrek hastalığı gelişmiş hastaların bazı laboratuar özelliklerinin prognostik etkileri, yaşam süresi, morbidite ve mortalite nedenlerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır.

YÖNTEM ve GEREÇLER

Retrospektif olarak Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesinde son 5 yılda multiple myelomda tanısı konan, tanı konduğu sırada kronik böbrek hastalığı gelişmiş olan veya tedavileri sırasında kronik böbrek hastalığı gelişen hastalar dâhil edildi.

BULGULAR

Çalışmaya 25’i erkek, 14’ü kadın 39 hasta alındı. Hastaların ortalama yaşı 62’idi. En sık başvuru şikayeti 27 hastada (%69.2) halsizlik, 20 hastada da (%51.3) bel ağrısıydı. 27 hastada tanı sırasında kronik böbrek hastalığı mevcuttu, 12 hastada ise tedavi sürecinde kronik böbrek hastalığı gelişti. Tanı anında kronik böbrek hastalığı gelişmiş olan hastalarla, gelişmemiş olan hastalar karşılaştırıldığında; kronik böbrek hastalığı gelişmiş olan hastalarda hiperkalsemi sıklığı (p=0.046) ve beta-2 mikroglobülin düzeyi (p=0.22) daha fazlaydı. Multiple myelomda tanısı konulduğunda litik kemik lezyonu olanlarda alkalen fosfataz düzey yüksekliği (p=0.023) ve hiperkalsemi sıklığı (p=0.04) istatistiksel acıdan anlamlıydı. Tanıda kronik böbrek hastalığı gelişmiş olan 23 hastada ortalama yaşam süresi 16.15 ay iken, izlemde kronik böbrek hastalığı gelişen 11 hastada ise ortalama yaşam süresi 30 ay saptandı. Tanı sırasında ortalama yaşam süresinin; kronik böbrek hastalığı gelişmiş olanlarda, kronik böbrek hastalığı gelişmeyenlere göre (p=0.027) anlamlı olarak azaldığını saptadık.

TARTIŞMA ve SONUÇ

Multiple myelomun seyrinde renal tutulumu sıktır ve renal tutulum morbidite ve mortalite ile yakından ilişkilidir. Özellikle multiple myelomun erken tanı ve tedavisinin yapılması, kalıcı renal hasarın gelişmesini önleyerek, hastanın progresyonunu olumlu yönden etkileyecektir.