Öz

Amaç

Bu çalışmada derin boyun apselerinde mortalite ve morbidite artışına katkıda bulunan kötü prognostik faktörleri belirlemeyi ve klinisyene yardımcı olacak klinik bir rehber geliştirmeyi amaçladık.

Yöntem

Derin boyun apsesi nedeniyle cerrahi müdahale geçiren toplam 295 hasta bu retrospektif çalışmaya dahil edildi. Tüm hastaların laboratuvar testleri analiz edildi. Kontrastlı boyun ve torasik bilgisayarlı tomografi, apsenin servikal boşluklardaki lokalizasyonunu değerlendirmek ve mediastinit ve laringeal ödem gibi komplikasyonları belirlemek için istendi. Bu çalışmada, enflamatuvar laboratuvar parametrelerinin yüksekliği, apse örneklerinden alınan mikrobiyolojik kültürler ve etkilenen spesifik anatomik boyun boşlukları ile mediastinit, trakeotomi ve mortalite arasındaki ilişki araştırıldı.

Bulgular

Mortalite ile sonuçlanan hastalarda yaş (p=0,01), C-reaktif protein (p<0,001), nötrofil sayısı (p<0,001), nötrofil-lenfosit oranı (p<0,001), beyaz kan hücre sayısı (p < 0,001) ve hastanede kalış süresinde (p=0,001) istatistiksel olarak anlamlı bir yükseklik gözlendi. Buna karşılık lenfosit düzeyleri bu hastalarda anlamlı şekilde düşüktü (p<0,001). En yüksek mortalite oranı, multipl submandibular, karotis ve parafaringeal boşlukların etkilendiği enfeksiyonlarda (%66,7) gözlendi. Mortalite ile sonuçlanan mediastinit hastalarında en sık izole edilen mikroorganizma Bacteroides fragilis (%41,7) idi.

Sonuç

Serolojik bulgulardaki yükseklik, diabetes mellitus, birden fazla servikal anatomik boşluğun (özellikle submandibular, karotis ve parafaringeal bölgeler) tutulumu, apse kültürlerinden Streptococcus constellatus ve Bacteroides fragilis gibi patojenlerin izole edilmesi artmış morbidite ve mortalite ile ilişkili önemli olumsuz prognostik faktörlerdir.