Evaluation of Elastic Stiffness and Tendon Thickness in the Quadriceps Tendon in Patients Undergoing Chronic Hemodialysis

Objective: Spontaneous rupture of the quadriceps tendon is more common in patients with chronic renal failure than in the healthy population. Recurrent microtrauma, hypoxia, hyperparathyroidism, and chronic acidosis are some predisposing factors for spontaneous rupture. This study aimed to evaluate tendon thickness and sonoelastography findings of the quadriceps tendon in patients with chronic renal failure undergoing a dialysis program.
Methods: Forty randomly allocated patients [24 male, 16 female; mean [± standard deviation (SD)] age: 58.18±14.41 years [range: 24-75] with chronic renal failure undergoing dialysis program, and 32 healthy volunteers 10 males, 22 females; mean age (± SD): 54.72±13.84 (range: 31-74)] were included. Measurements of quadriceps tendon thickness and strain elastography were performed in the right knees of all subjects. For the measurement of a strain ratio, two ROIs were placed on the tendon that was 1 cm proximal to the patellar insertion area (ROI A) and the prefemoral fat area (ROI B).
Results: The mean quadriceps tendon thickness values were 6.55±1.77 mm (range: 3.8-9.4 mm) in the chronic renal failure group and 5.81±0.93 mm (range: 4.3-8.3 mm) in the control group. The quadriceps tendons were significantly thicker in the patient group (p=0.03). The mean elasticity scores were 6.88±15.82 in patients with chronic renal failure group and 8.49±15.07 in the control group. Mean strain elastography values showed no statistically significant difference (p=0.66).
Conclusion: Compared with the control cases, the increase in the thickness of quadriceps tendons was found to be significant,but there was no significant difference in sonoelastography findings between the two groups.

Kronik Hemodiyaliz Hastalarında Kuadriseps Tendonunda Elastik Sertlik ve Tendon Kalınlığının Değerlendirilmesi

Amaç: Kuadriseps tendonunun spontan rüptürü, kronik böbrek yetmezliği olan hastalarda sağlıklı popülasyona göre daha yaygındır. Tekrarlayan mikrotravmalar, hipoksi, hiperparatiroidizm ve kronik asidoz spontan rüptür için predispozan faktörlerden bazılarıdır. Bu çalışmanın amacı kronik böbrek yetmezliği nedeniyle diyaliz programına alınmış olan hastalarda kuadriseps tendonunun kalınlığını ve sonoelastografik bulgularını değerlendirmektir.
Yöntem: Diyaliz programına giren kronik böbrek yetmezliği olan rastgele seçilmiş 40 hasta [24 erkek, 16 kadın; ort [±(standart sapma (SS] yaş: 58,18±14,41 yıl (dağılım: 24-75)] ve 32 sağlıklı gönüllü [10 erkek, 22 kadın; ort (± SS) yaş: 54,72±13,84 (dağılım: 31-74)] çalışmaya dahil edildi. Kuadriseps tendon kalınlığı ve gerinim elastografisi ölçümleri tüm deneklerin sağ dizlerinde gerçekleştirilmiştir. Gerinim oranının ölçümü için, patellar insersiyon alanının 1 cm proksimalindeki tendon üzerine (ROI A) ve prefemoral yağ alanına (ROI B) iki ROI yerleştirildi.
Bulgular: Ortalama kuadriseps tendon kalınlığı değerleri kronik böbrek yetmezliği olan hasta grubunda 6,55±1,77 mm (dağılım: 3,8-9,4 mm) ve kontrol grubunda 5,81±0,93 mm (dağılım: 4,3-8,3 mm) idi. Kuadriseps tendonları hasta grubunda anlamlı olarak daha kalındı (p=0,03). Ortalama elastisite skorları kronik böbrek yetmezliği olan hasta grubunda 6,88±15,82 iken kontrol grubunda 8,49±15,07 idi. Ortalama strain elastografi değerleri istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermedi (p=0,66).
Sonuç: Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında kuadriseps tendon kalınlığındaki artış istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olamakla birlikte, sonoelastografik bulgularda iki grup arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır.